Książe Stanisław i Janusz III,

Umarli młodo, nie mający dzieci

Odtąd Mazowsze weszło do Korony

A część Mazowsza we władanie Bony,

Które królowej jako wdowie wiano

W zamian za dobra małopolskie dano.

W tym Stanisławów królowa dostała

O swoje miasto odtąd zawsze dbała.

Gdy miasto przeszło pod zarząd królowej,

Stanisławowa właścicielki nowej

Wnet rozpoczęto dla większej prezencji

Wielką budowę nowej rezydencji.

Dworskich budynków cały kompleks nowy.

Podpiwniczony wielki dwór piętrowy,

W nim komnat wiele i do różnych celów

Głównie na nocleg, dla dam, oficerów

I dwie kaplice, i sala balowa,

W których z pewnością bywała królowa.

Następnie browar, stajnia i wołownia

Również stodoła i wielka wozownia.

Dosyć obszerna izba urzędnicza

A tak że lamus i pod nim piwnica.

Budynek każdy był zabezpieczony ,

A dworski kompleks cały ogrodzony.

Od strony miasta, była wielka brama

Dobrze okuta, by wróg się nie włamał.

A przy tej bramie zbudowano wieżę,

Z której to dworu bronili żołnierze.

Dwór ten wspaniały i tak okazały

Stał aż do czasu, do szwedzkiej nawały.

To szwedzkie wojska, kraj cały zalały,

Paląc i grabiąc, i dwór  zrujnowały.

By go naprawić nie była rzecz prosta,

Zadaniu sprostał miejscowy starosta.

Na dwór niestety nadszedł czas zagłady

Gdy o tron polski szły boje i zwady.

Z Augustem II o koronę polską

Walczył Leszczyński oraz jego wojsko.

Tak ich żołnierze ze sobą  walczyli,

Aż dwór  królowej doszczętnie spalili.